Εντυπώσεις από την ελληνική αποστολή

Αυτές τις μέρες (26/11-5/12) διεξάγεται στην Τουρκία άλλη μία μεγάλη σκακιστική διοργάνωση. Η Σκακιστική Ολυμπιάδα Νέων αν και δεν έχει προβληθεί σχεδόν καθόλου στην Ελλάδα διεξάγεται με τη συμμετοχή ελληνικής αποστολής την οποία αποτελούν νεαροί σκακιστές της Σκακιστικής Ακαδημίας Χανίων (Παπαδογιάννης Σεβαστιανός, Τσαρουχά Μαριάνθη, Σπύρος Ναούμ, Αγναντή Δανάη). Το παρακάτω κείμενο/δελτίο τύπου αποτελεί μία εξαιρετική ανταπόκριση από τις πρώτες εντυπώσεις που αποκόμισε η ελληνική αποστολή και δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της Σ.Α. Χανίων.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι Χανιώτες αθλητές μετά τη λήξη των αγώνων θα πραγματοποιήσουν επίσκεψη στο Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης θα παρακολουθήσουν την Κυριακάτικη λειτουργία και θα συναντηθούν με τον Οικουμενικό Πατριάρχη σεβασμιότατο κ. Βαρθολομαίο.

Για περισσότερες πληροφορίες για τους αγώνες μπορείτε να επισκεφτείτε την επίσημη ιστοσελίδα των αγώνων.

Δελτίο τύπου 28 Νοέμβρη

Η πτήση Αθήνα – Σμύρνη διαρκεί μόνο 45΄. Λιγότερο δηλαδή από το Χανιά-Θεσσαλονίκη. Το αεροπλάνο ήταν γεμάτο μόνο από Έλληνες. Το τουριστικό πρόγραμμα Golden 50+ είναι μια έξυπνη ιδέα κάποιων Δήμων των περιοχών των παραλίων της Μικράς Ασίας. Απευθύνεται σε Έλληνες καλώντας τους να γνωρίσουν τη γη της Ιωνίας, που για πολλούς αποτελεί τόπο καταγωγής τους. Οι τιμές που προσφέρουν οι γείτονές μας είναι μοναδική ευκαιρία για όποιον ήθελε να γνωρίσει τον τόπο.

Η Σμύρνη είναι μια μεγαλούπολη χτισμένη περιμετρικά στο βαθύ κόλπο της και έχει ενωθεί με το Κορδελιό στην απέναντι πλευρά του έτσι που να δείχνουν ένα. Η εικόνα της από το αεροπλάνο εντυπωσιάζει για το μέγεθός της και για την παραλιακή λεωφόρο της μαζί και με την παράλληλη ζώνη πρασίνου που έγινε με την επέκταση της ακτογραμμής του κόλπου. Φαίνεται καθαρά ότι ήταν αρχιτεκτονικά και κυκλοφοριακά η μόνη λύση και πολύ καλή μάλιστα του ασφυκτικής τεράστιας οικιστικής ανάπτυξής της.

Η απόσταση Σμύρνη -Ντενιζλί – Burdur είναι 375 χιλιόμετρα. Ο φίλος πρόεδρος του σκακιστικού συλλόγου της Σμύρνης με τον οποίο η Σκακιστική Ακαδημία Χανίων έχει στενές σχέσεις και έχει δώσει δύο φορές ομαδικούς αγώνες μέσω internet μας είχε κανονίσει τα πάντα. Όπως μας εξήγησε το λεωφορείο που μας έκλεισε ήταν καλύτερη λύση από το τραίνο. Ο δρόμος όλος με διαχωριστική νησίδα, εύκολος με μεγάλα ευθύγραμμα πεδινά τμήματα. Από το παράθυρο του μικρού λεωφορείου που είχαμε κλείσει πήραμε μια γεύση της ζωής του εσωτερικού της χώρας, περνώντας από διάφορες πόλεις και χωριά. Καμιά σχέση με εικόνες της Ελλάδας σήμερα. Ίσως με την ζωή στην επαρχία της Ελλάδας του 1970 στην καλύτερη περίπτωση. Από το οδικό δίκτυο φαίνεται πάντως η δυναμική της προσπάθειας ανάπτυξης της χώρας.

Το Burdur είναι μια ήσυχη πόλη 72 χιλιάδων κατοίκων στις όχθες της ομώνυμης λίμνης. Είναι η δεύτερη σε μέγεθος αλμυρή λίμνη της Τουρκίας και θεωρείται η λίμνη με τα πιο καθαρά νερά καθότι την έχουν προστατεύσει. Προσφέρεται για κολύμπι και ιστιοπλοΐα και γι αυτό η πόλη έχει τουριστική ανάπτυξη πράγμα περίεργο για τη γεωγραφική της θέση.
Όπως όλες οι πόλεις της ευρύτερης περιοχής ήταν τα αρχαία χρόνια Ελληνικές. Το Burdur είναι το αρχαίο Πολυδώριο. Πολύ κοντά, δίπλα στη μεγαλύτερη γειτονική πόλη Ιsparta (που πήρε το όνομά της από τη Σπάρτη της οποίας ήταν αποικία), βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος της Ελληνικής πόλης Σαλαγκασσός, στην οποία θα ξεναγηθούν οι αποστολές από τις τέσσερεις ηπείρους που συμμετέχουν στην Ολυμπιάδα την κενή ημέρα της διοργάνωσης, για να μάθουν για την Αρχαία Ελληνική ιστορία!

Όταν μπήκαμε στο δωμάτιο του υπερπολυτελούς ξενοδοχείου, στο κομοδίνο του καθενός μας περίμενε ονομαστικός φάκελος με χαιρετισμό του Προέδρου της Τουρκικής Ομοσπονδίας και τα πάντα σχετικά με την διοργάνωση, ταυτότητες με την φωτογραφία μας και οδηγοί για την πόλη και τα τουριστικά αξιοθέατα που πρόκειται να μας ξεναγήσουν στα πλαίσια της διοργάνωσης καθώς και οι απαραίτητες εκφράσεις για συνεννόηση στα τούρκικα. Οι Τούρκοι είναι πολύ φιλικοί. Σε εμάς τους Έλληνες ακόμα περισσότερο. Όλοι προσπαθούν να μας προσφωνούν στα Ελληνικά.

Την επόμενη μέρα, πήραμε πλούσιο ανατολίτικο πρωινό με θέα από τον 6ο όροφο την λίμνη. Σαν γνήσιοι Έλληνες πήραμε το τελευταίο λεωφορείο (με μόνο εμάς μέσα) που μας πάει από το ξενοδοχείο στον χώρο των αγώνων. Η απόσταση 2΄ μόνο. Αν πηγαίναμε με τα πόδια δεν θα κάναμε πάνω από 10΄.

Η υποδοχή μας ξάφνιασε. Στην είσοδο του δημοτικού συνεδριακού κέντρου μας περίμεναν με κάθε επισημότητα οι υπεύθυνοι της διοργάνωσης. Λουλούδια και γλυκά στον καθένα μας, ακόμα και κάμερες (για να μας δώσουν στο τέλος το dvd της διοργάνωσης με όλες τις στιγμές της αποστολής μας).

Η διοργάνωση είναι λαμπερή, εντυπωσιακή. Τηρουμένων των αριθμητικών αναλογιών (δεν πρόκειται για μαζική διοργάνωση, όπως τα παγκόσμια νεανικά πρωταθλήματα στην Αττάλεια, ή το τσάμπιονς λίγκ ευρωπαϊκών ομάδων στην Φιλιππούπολη, που συμμετείχαν αποστολές του συλλόγου μας) είναι η σημαντικότερη διοργάνωση που έχει συμμετάσχει ομάδα του συλλόγου μας.

Τέλεια οργάνωση σε όλα. Άνετοι χώροι με τις καλύτερες συνθήκες για τους αθλητές. Ηλεκτρονικές σκακιέρες για όλους. Ακόμα και για την 4η σκακιέρα της τελευταίας αναμέτρησης. Η Δανάη έπαιζε χωρίς να κοιτάζει την σκακιέρα της. Μετρούσε τις κινήσεις της πάνω στο μεγάλο videowall απέναντί της που έδειχνε την παρτίδα της από την πρώτη κίνηση ως την τελευταία!

Αγωνιστικά το πρόγραμμα ξεκίνησε με έναν δύσκολο αντίπαλο μιας και η Ελβετία υπερτερούσε κατά πολλές μονάδες ΕΛΟ σε όλες τις σκακιέρες. Στην πράξη όμως δεν ήταν και τόσο εύκολα, χρειάστηκε να συμπληρωθούν 5 ώρες αγώνα και αγωνίας για να κριθεί το τελικό αποτέλεσμα που έδινε τη νίκη στην ομάδα της Ελβετίας με 3-1. Το σκορ αυτό αδικεί σίγουρα την ομάδα μας όπως παραδέχτηκε και ο προπονητής της Ελβετικής ομάδας κ. Αρτ. Γιουσούποβ ότι στάθηκαν αρκετά τυχεροί τόσο στην σκακιέρα της Δανάης η οποία κέρδιζε στην κίνηση όσο και στης Μαριάνθης που είχε κερδισμένη θέση από το άνοιγμα. Πολύ καλές οι ισοπαλίες που απέσπασαν ο Σπύρος Ναούμ και η Αγναντή Δανάη επί πολύ ισχυρών αντιπάλων. Την δεύτερη μέρα είχαμε διπλό γύρο και η κλήρωση του πρωϊνού αγώνα μας έφερε έναν ακόμη πιο δύσκολο αντίπαλο, την ομάδα του Τουρκμενιστάν. Η νίκη του Τουρκμενιστάν μπορεί να ήταν δίκαια(4-0) αλλά και εδώ το αποτέλεσμα θα μπορούσε να ήταν καλύτερο αν η Μαριάνθη αξιοποιούσε την υπεροχή που είχε σε όλη την παρτίδα.